بسیاری از ما به دلایل مختلف زمانی که باید از یک فرد مهم جدا نمی شویم. برخی از ما از تنهایی می ترسیم. دیگران قربانی اشتباه هزینه های غرق شده می شوند ("من قبلاً زمان و تلاش زیادی را در این رابطه سرمایه گذاری کرده ام، اکنون نمی توانم تسلیم شوم"). زیرا آسان تر است که باور کنیم همه چیز خوب است...تا زمانی که اینطور نباشد.

دانستن اینکه دقیقا چه زمانی یک رابطه باید پایان یابد، کار دشواری است. بستگی به افراد درگیر و موقعیتی که در آن زندگی می کنند دارد. در چنین شرایطی مشاوره اختلافات زناشویی میتواند مفید باشد.

چهار سوار آخرالزمان

گاتمن چهار سبک ارتباطی منفی را کشف کرد که برای هر رابطه ای فاجعه آمیز است. او به آنها لقب "چهار سوار آخرالزمان" داد.

نقد

اولین سوار ارتباطات، انتقاد است. انتقاد کردن با انتقاد یا شکایت متفاوت است. انتقاد به شخصیت فرد است نه رفتار او.

در اینجا تفاوت بین شکایت و بررسی وجود دارد:

  • شکایت : "من واقعاً از شما می خواهم که در مورد ظرف ها به من کمک کنید. این کار به تنهایی انجام می شود و در حالی که شما روی مبل استراحت می کنید و تلویزیون تماشا می کنید، من باید بیدار بمانم و تمیز کنم."
  • نقد و بررسی : "تو فقط یک احمق خودخواه هستی. هرگز به احساس من یا تمام کارهایی که برایت انجام می دهم فکر نمی کنی."

تفاوت این است که اولی مربوط به یک رفتار خاص است و دومی مربوط به شریک زندگی به عنوان یک شخص است.

وقتی انتقاد در یک رابطه وجود دارد، به این معنی نیست که محکوم به پایان است. گاهی اوقات، زمانی که عصبانی هستیم، ممکن است به انتقاد متوسل شویم. اما وقتی فراگیر می شود و تنها راه مطرح کردن مسائل با یکدیگر است، یک مشکل بزرگ وجود دارد.

اگر دائماً از شریک زندگی خود انتقاد می کنید یا احساس می کنید که شریک زندگی تان دائماً از شما انتقاد می کند، فقط یک مسئله زمان است که تبدیل به چیز بدتر شود: تحقیر. این رابطه ممکن است در این مرحله قابل نجات باشد، اما این یک نشانه بد است و باید شما را به این فکر کند که آیا ترک ممکن است گزینه بهتری باشد یا خیر.

دفاعی

سوارکار دوم دفاعی است و معمولاً در پاسخ به انتقاد (یا انتقاد درک شده ) است. تدافعی تلاشی است برای دفاع در برابر حمله ادراک شده با شکایت متقابل. ما می‌توانیم با سرزنش موقعیت‌های بیرونی حالت تدافعی بگیریم، اما اغلب با سرزنش شریکی که خواستار پاسخگویی است، حالت دفاعی به خود می‌گیریم.

در اینجا نمونه ای از واکنش دفاعی آورده شده است:

  • شکایت : "من احساس می کنم اخیراً زندگی جنسی ما کمی کهنه شده است و احساس می کنم شما واقعاً به نیازها و خواسته های من در رختخواب توجه نمی کنید."
  • پاسخ تدافعی : "خب، اگر مدام در مورد ظروف غذا با من ناله نمی کردی، شاید می خواستم با تو رابطه جنسی داشته باشم."

به طور کلی، انسان ها دوست ندارند به آنها گفته شود که کار اشتباهی انجام می دهند یا به دیگران صدمه می زنند. ما تمایل داریم که در مورد خودمان خوب فکر کنیم و چنین مکالماتی عزت نفس ما را تهدید می کند.

حالت تدافعی در واقع فقط راهی برای سرزنش شریک زندگیتان است. شما می گویید مشکل شما نیستید، آنها هستند. امتناع از بر عهده گرفتن حتی قسمت کوچکی از مسئولیت نقش خود در موقعیت می تواند باعث شود که شریک زندگی شما احساس نامرئی و ناشنیده ای داشته باشد.

ثابت ماندن در حالت تدافعی در یک رابطه نشانه بدی است. این بدان معناست که شریک تدافعی تمایلی به بررسی رفتار خود و تنظیم آن برای جلوگیری از هر چیزی که به شریک دیگر آسیب می رساند، ندارد. این بدان معناست که شریک تدافعی با دیگری به عنوان یک شی صرف برای رفع نیازهای او رفتار می کند و نه به عنوان یک فرد کامل با نیازها، احساسات و ایده های خود.

اگر همسرتان دائماً نسبت به شما (و شما نسبت به آنها) واکنش تدافعی نشان می‌دهد، ممکن است زمان آن فرا رسیده باشد که به رابطه خود نگاه کنید. شاید زمان آن رسیده که همه چیز را متوقف کنید.

تحقیر

سوار سوم تحقیر است. وقتی با دیگران بی احترامی می کنیم، تحقیر می کنیم. تحقیر را می توان به اشکال مختلف بیان کرد. وقتی به دیگران توهین می کنیم، از آنها طعنه می زنیم، آنها را تقلید می کنیم، چشمان خود را می چرخانیم یا آنها را مسخره می کنیم. ما آنها را به اسم صدا می کنیم یا آنها را مسخره می کنیم. هدف از این رفتار این است که دیگری را کوچک جلوه دهد و به آنها احساس بی ارزشی بدهد.

اگر تا به حال مورد تحقیر قرار گرفته اید، می دانید که چقدر دردناک است. و رفتار تحقیر آمیز با یک شریک زندگی نشان می دهد که شما برای آنها، احساسات یا نیازهای آنها احترامی قائل نیستید.

وقتی تحقیر در یک رابطه وجود دارد، یک پرچم قرمز بزرگ است. این بدان معناست که شرکا از احترام به یکدیگر به عنوان شریک خودداری کرده اند و اکنون در تلاش هستند تا تسلط خود را نشان دهند. عشق یا احترام اندکی باقی می ماند و دشمنی و کینه بیشتر می شود.

اگر با شما این گونه رفتار شود، به احتمال زیاد شریک زندگی تان دیگر به شما اهمیت نمی دهد. اگر با شریک زندگی خود با تحقیر رفتار می کنید، از خود بپرسید که چرا هنوز با او هستید. اگر هیچ احترامی بین شرکا وجود نداشته باشد، شانس کمی برای حفظ رابطه وجود دارد.

دیوار سنگی

آخرین سوارکار انسداد است و این مخرب ترین رفتاری است که باید اتخاذ کرد. همانطور که حالت تدافعی پاسخی به انتقاد است، انسداد نیز به طور کلی پاسخی به تحقیر است.

وقتی مانعی در یک رابطه ظاهر می شود، ارتباط اساساً قطع می شود. انسداد زمانی اتفاق می‌افتد که شنونده از تماس چشمی اجتناب می‌کند، کناره‌گیری می‌کند، متوقف می‌شود یا به سادگی از پاسخ دادن به شریک زندگی خود دست می‌کشد.

وقتی یک رابطه به مرحله انسداد رسیده است، بازیابی آن بسیار سخت (اما غیرممکن نیست). اما این باید یک نشانه بسیار قوی باشد که شاید زمان آن رسیده است که زندگی خود را ادامه دهید.

این احساسی است که ترجیح می دهید هیچ کاری انجام دهید جز گفتگو. شما فقط در مواقع ضروری صحبت می کنید، و هرگونه حمله به قلمرو آسیب پذیرتر با پرواز سریع یا سکوت مواجه می شود.

باید جدا بشی؟

نکته مهمی که باید به خاطر داشته باشید این است که همه زوج‌ها گاهی اوقات درگیر انتقاد، حالت تدافعی، تحقیر و ممانعت می‌شوند. اما استفاده مداوم از یک یا چند مورد از این رفتارها نشانه مطمئنی از اشتباه بودن چیزی در رابطه شماست.

البته، اگر هر دوی شما آماده شروع به کار هستید، یک زوج درمانگر می تواند به شما کمک کند استفاده از این استراتژی های ارتباطی را متوقف کنید و ابزارهایی را در اختیار شما قرار دهد تا به طور موثر احساسات خود را منتقل کنید. در نهایت، شما بهترین قاضی برای رابطه و موقعیت خود هستید.